Κεφάλαιο 1: Γιατί καπνίζουν οι καπνιστές

«Χθες το βράδυ είχα μια φλεγόμενη αίσθηση στα πνευμόνια μου. Κατά βάση πίστευα ότι είχα καρκίνο του πνεύμονα. Δεν φοβήθηκα, δεν ένιωσα έκπληξη, ούτε καν αναστατώθηκα. Βασικά ήμουν χαρούμενη. Δεν θυμάμαι ποτέ να αποβλέπω τόσο πολύ στο να μου διαγνώσουν μια θανατηφόρα αρρώστια.» Αυτή την ασυνήθιστη δήλωση μου την έκανε μια συμμετέχουσα στην κλινική μου την τέταρτη μέρα μακριά από το κάπνισμα. Ενώ ακούγεται σαν το παραλήρημα ενός σοβαρά αποκαρδιωμένου ή ψυχικά άρρωστου ατόμου, στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα τέτοιο. Αντιθέτως, η κοπέλα χαμογελούσε και γελούσε όταν το έλεγε.

Ποιό ήταν το αστείο που έβλεπε σε αυτή τη δήλωση; Με το που το είπε στον εαυτό της την προηγούμενη νύχτα, συνειδητοποίησε ότι ο πόνος που βίωνε ήταν τα ίδια παράπονα που είχε ακούσει τρεις άλλους ανθρώπους να εκφράζουν κι αυτοί νωρίτερα την ίδια μέρα στην κλινική. Ήταν ένα φυσιολογικό κομμάτι της διαδικασίας ίασης από την παραίτηση από το κάπνισμα. Επίσης αναγνώριζε το γεγονός ότι δεν απέβλεπε σε μια αρρώστια που θα την εξασθενίσει και έναν πρόωρο θάνατο. Απέβλεπε στο να κάνει ένα τσιγάρο. Όταν την έπιασε ο πόνος, σκέφτηκε πως από τη στιγμή που ήδη είχε καρκίνο του πνεύμονα, ε μπορούσε και να καπνίσει. Μετά συνειδητοποίησε πως απέβλεπε στον καρκίνο. Σε εκείνο το σημείο αναγνώρισε πόσο νοσηρός είχε γίνει ο τρόπος σκέψης της. Όχι επειδή είχε παραιτηθεί από το κάπνισμα, αλλά επειδή ήταν εθισμένη και γι' αυτό ικανή να σκέφτεται με τόσο διεφθαρμένους τρόπους. Μόλις αναγνώρισε το παράλογο της υπόθεσης, χλεύασε την παρόρμηση και ξάπλωσε στο κρεβάτι.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ακριβώς πόσο παράλογες ήταν οι σκέψεις σας όταν ήσασταν κι εσείς καπνιστές. qς καπνιστής σας προειδοποιούσαν συνεχώς για τους κινδύνους μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, των γιατρών, της οικογένειας, των φίλων που το είχαν κόψει και το πιο σημαντικό, του ίδιου του σώματος σας. Δεν πέρασε μια εβδομάδα από τότε που βομβαρδιζόσασταν από το επίμονο ενοχλητικό μήνυμα ότι το κάπνισμα σας έβλαπτε και σας σκότωνε. Αλλά όντας ο υπάκουος εθισμένος που ήσασταν, αφορίζατε τις ενοχλητικές εξωτερικές επιρροές για να υπακούσετε στον αληθινό δεσπότη σας -το τσιγάρο σας. Όπως ο Βικ, ένας συμμετέχοντας στην πρώτη μου κλινική δήλωσε κάποτε, «Οπουδήποτε κι αν στρεφόμουν με προειδοποιούσαν για τα τσιγάρα. Αναφορές σε εφημερίδες και άρθρα σε περιοδικά μονίμως ενίσχυαν την άποψη ότι τα τσιγάρα είναι θανατηφόρα. Ακόμα και οι διαφημίσεις τσιγάρων στο δρόμο φέρανε το μήνυμα του Υπουργείου Υγείας. Κάθε φορά που έπιανα το πακέτο μου, μια προειδοποιητική επιγραφή με κοίταζε καταπρόσωπο. Ήταν μόνο θέμα χρόνου πριν καταλήξω στο μοναδικό λογικό συμπέρασμα. Να σταματήσω να διαβάζω!»

Ο έλεγχος που ασκούν τα τσιγάρα πάνω σας όταν είστε υπό την λαβή του εθισμού είναι ολοκληρωτικός. Σας κάνει να λέτε και να κάνετε πράγματα που όταν παρατηρούνται από εξωτερικούς παρατηρητές σας κάνουν να φαίνεστε αδύναμοι, ανόητοι ή αποτρελαμένοι. Την ίδια ώρα σας κλέβουν τα λεφτά, την υγεία και τελικά τη ζωή σας. Αφού έχετε ελευθερωθεί από τα τσιγάρα, μπορείτε πια να αναγνωρίσετε όλα αυτά τα συμπτώματα του πρότερου εθισμού σας. Για να αποφύγετε να ζήσετε ξανά μια τόσο άθλια ζωή -ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΡΕΤΕ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ!

Joel