Κεφάλαιο 2: Το πραγματικό κόστος του καπνίσματος

Οι πρώην καπνιστές συχνά μπαίνουν σε πειρασμό βλέποντας άλλους να καπνίζουν. Η συνεύρεση με έναν συγκεκριμένο φίλο και βλέποντας τον να καπνίζει μπορεί να προκαλέσει ώθηση για τσιγάρο ιδίως αν είχατε καιρό να βρεθείτε μαζί του από τότε που το κόψατε. Γενικά κάθε εμπειρία από τη στιγμή που το κόψετε που επαναλαμβάνεται για πρώτη φορά, θα οδηγήσει σε σκέψη για τσιγάρο.

Άλλος παράγοντας βλέποντας έναν καπνιστή είναι η τάση του πρώην καπνιστή να φαντασιώνεται για το πόσο ωραίο πρέπει να είναι το τσιγάρο γι' αυτόν εκείνη τη στιγμή. Ένας αποδοτικός τρόπος για αντιμετώπιση της κατάστασης είναι να προσέξετε καλά τον καπνιστή να καπνίζει ένα τσιγάρο, και αφού τελειώσει να περιμένετε μερικά λεπτά για να ανάψει το επόμενο και το μεθεπόμενο. Σύντομα θα αντιληφθείτε ότι καπνίζουν με έναν τρόπο που δε θέλετε και το πιο πιθανό να μην το θέλουν και οι ίδιοι. Άλλα αυτοί δεν έχουν επιλογή, ενώ εσείς έχετε. Παρακάτω συνάπτω μια επιστολή που αναφέρεται σε αυτό το θέμα.

Μια επίδειξη που εκτελώ στα σεμινάριά μου είναι μια εύκολη μικρή κατασκευή φτιαγμένο από διαφανές αδειανό μπουκάλι απορρυπαντικού πιάτων. Αφαιρώ ένα μικρό κομμάτι πλαστικού στο στόμιο και εισάγω εκεί ένα τσιγάρο. Η εξομοίωση γίνεται για να δείξει πόσος καπνός εισάγεται στα πνευμόνια του καπνιστή όταν εισπνέει και πόσος βγαίνει όταν εκπνέει. Οι καπνιστές νομίζουν ότι όταν εκπνέουν τον καπνό, το μεγαλύτερο μέρος βγαίνει και πάλι. Αλλά στην πράξη από τα σωματίδια του καπνού ένα μικρό μόνο μέρος (περίπου 10%) βγαίνει με την εκπνοή! Στην επίδειξη χρησιμοποιώ τσιγάρα που μου δίνει το κοινό, για να μη νομίζει κανείς ότι κάνω κάποιο κόλπο. Η παρακάτω επιστολή είναι για αποφοίτους που είδαν την επίδειξη, αλλά οι αρχές ισχύουν και γι' αυτούς που δεν την είδαν. Το να βλέπεις το κάπνισμα όπως ακριβώς είναι πραγματικά ελαχιστοποιεί τον πειρασμό ακόμα και για μια τζούρα.

Το κείμενο είναι το ακόλουθο:

---

Όποτε βλέπετε ένα άνθρωπο να καπνίζει, πάντα να θυμόσαστε το πείραμα με το πλαστικό μπουκάλι που είδατε την πρώτη μέρα του σεμιναρίου. Δημιουργείστε μια ζωντανή εικόνα στο μυαλό με όλο τον καπνό που μπαίνει στο μπουκάλι αλλά δε βγαίνει. Και θυμηθείτε ότι ο καπνιστής δεν θα καπνίσει μόνο ένα τσιγάρο, αλλά 20, 40 και 60 τσιγάρα την ημέρα, κάθε μέρα.

Προτείνω στους συμμετέχοντες να δημιουργήσουν αυτή τη φαντασίωση ώστε να προσπερνούν ωθήσεις για τσιγάρο. Όταν το πρότεινα σε κάποιον που το είχε κόψει για τρεις ημέρες μου είπε: «κατάλαβα, θέλεις να μου κάνεις πλύση εγκεφάλου για να μην το θέλω».

Όμως δεν θεωρώ αυτή την εικόνα εμφάνισης του καπνίσματος πλύση εγκεφάλου. Δεν εμφανίζω στον πρώην καπνιστή το κάπνισμα με κάποιο απαίσιο εφιαλτικό τρόπο. Αντίθετα του ζητώ να το δει στην πραγματική του διάσταση.

Το πείραμα με το πλαστικό μπουκάλι ρεαλιστικά δείχνει τον ίδιο τον καπνό που μπαίνει σε σχέση με τον ελάχιστο που βγαίνει από τα πνευμόνια του καπνιστή. Οι περισσότεροι καπνιστές νομίζουν ότι εκπνέουν το μεγαλύτερο μέρος του καπνού που εισπνέουν. Όμως η επίδειξη δείχνει ότι ο περισσότερος καπνός παραμένει στα πνευμόνια. Όταν προβάλετε φανταστικά αυτή την εικόνα, δεν δημιουργεί μια όμορφη εικόνα αλλά είναι ρεαλιστική.

Όταν ένας πρώην καπνιστής βλέπει κάποιον να καπνίζει, συχνά φαντάζεται πόσο μπορεί να το απολαμβάνει - τι γεύση έχει και πόσο ωραία πρέπει να τον κάνει να νιώθει. Αν και μπορεί να είναι αλήθεια ότι απολαμβάνει το συγκεκριμένο τσιγάρο, οι πιθανότητες είναι ότι μάλλον δε συμβαίνει αυτό.

Οι περισσότεροι καπνιστές απολαμβάνουν ένα πολύ μικρό ποσοστό από τα τσιγάρα που καπνίζουν. Μάλιστα συνήθως δεν έχουν και αίσθηση ότι καπνίζουν τα περισσότερα. Μερικοί το ξεχνούν από συνήθεια αλλά σχεδόν όλοι καπνίζουν αναγκαστικά ώστε να αποφεύγουν τα συμπτώματα στέρησης από την μείωση του επιπέδου νικοτίνης στο αίμα. Το τσιγάρο μπορεί να το νιώθουν απαίσιο, αλλά πρέπει να το καπνίσουν. Στη μεγάλη πλειοψηφία τους οι καπνιστές είναι εξαρτημένοι, και πρέπει να καπνίζουν έναν συγκεκριμένο αριθμό τσιγάρων για να διατηρούν σταθερή τη συγκέντρωση νικοτίνης στο αίμα άσχετα αν τους αρέσει ή όχι.

Μην φαντασιώνετε τα τσιγάρα. Πάντα να κρατάτε μια καθαρή, αντικειμενική εικόνα του πώς θα ήταν ξανά να επιστρέφατε στο κάπνισμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν υποτροπιάζατε στο κάπνισμα, θα ήσασταν πλέον υπό τον έλεγχο μιας εξαιρετικά εθιστικής ουσίας. Θα δαπανούσατε χιλιάδες ευρώ για χιλιάδες τσιγάρα. Θα μυρίζατε σαν τασάκι και θα ήσασταν απαράδεκτοι από συγγενείς και πολλούς φίλους. Θα εισπνέατε χιλιάδες δηλητήρια με κάθε τζούρα που θα εξαφάνιζαν την αντοχή και την υγεία σας και πολύ πιθανά τη ζωή σας.

Αντιληφθείτε όλες τις συνέπειες του καπνίσματος, Τότε, βλέποντας ένα καπνιστή θα αισθάνεστε οίκτο παρά ζήλια. Αντιληφθείτε η ζωή που ζει σε σχέση με τη απλούστερη, πιο χαρούμενη και υγιέστερη που έχετε εσείς από τότε που ελευθερωθήκατε από την εξάρτησή της. Αντιληφθείτε όλα αυτά και ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ!

Έτσι φαίνεται το διαφανές μπουκάλι ύστερα από 10 τσιγάρα. Συνήθως από το μπουκάλι βγαίνει τεράστια ποσότητα καπνού, το δωμάτιο συχνά βρωμάει μόνο με ένα τσιγάρο. Αν δείτε το στόμιο, είναι συμπαγές καφέ από την πίσσα. Το μπουκάλι αυτό το χρησιμοποίησα για 300-400 τσιγάρα. Μπορεί να φαίνονται πολλά αλλά οι περισσότεροι τα καπνίζουν σε μερικές δεκάδες μέρες. Ακόμα και το μπουκάλι είναι σκούρο κίτρινο, αν και αφαιρείται όλος ο καπνός όταν το ξεπιέζω επειδή στο εσωτερικό είναι ξηρό. Αντίθετα οι πνεύμονες είναι υγροί και σαν σφουγγάρι, και κατακρατούν σχεδόν όλη την πίσσα από κάθε τσιγάρο. Στην κυριολεξία το 90% της πίσσας που εισπνέεται κατακρατείται, και ο καπνιστής με την εκπνοή αφαιρεί μόνο το 10% του καπνού.

Ο καπνός έχει θολώσει το μπουκάλι ύστερα από μερικά τσιγάρα. Από δω φαίνεται και πόσο χρωματίζονται από την πίσσα τα πνευμόνια των καπνιστών. Οι καπνιστές κατακρατούν στα πνευμόνια όχι μόνο μερικές δεκάδες τσιγάρα αλλά χιλιάδες κατά τη διάρκεια της πιο σύντομής ζωής τους. Αυτή η κατακράτηση ουσιών δεν είναι μόνο αντιαισθητική, αλλά φονική.

Παραπάνω: Φωτογραφία από πνεύμονα μη καπνιστή κάτοικο μεγάλης πόλης. Προσέξτε τις μαύρες κουκίδες από το νέφος της ατμόσφαιρας. Συγκρίνετε με τον παρακάτω:

Πνευμόνι καπνιστή με καρκίνο του πνεύμονα. Η άσπρη περιοχή είναι το καρκίνωμα που τον σκότωσε, ενώ η μαύρη είναι το αποτέλεσμα της πίσσας που αποθηκεύεται με κάθε τσιγάρο στα πνευμόνια.

Για να δώσουμε άλλη οπτική γωνία για το πόση πίσσα μαζεύεται στα πνευμόνια, δείτε παρακάτω ένα μηχάνημα καπνίσματος σε εργαστήριο.

Αυτό το μηχάνημα καπνίζει 2000 τσιγάρα την ημέρα, αντιγράφοντας και τους τρόπους εισπνοής τσιγάρου ενός ανθρώπου ώστε να μελετήσει την ποσότητα πίσσας που μαζεύεται. Σε μια μέρα μέσα, συγκεντρώνει την πίσσα που δείχνει η παρακάτω φωτογραφία:

Το περιεχόμενο του παραπάνω μπουκαλιού συγκεντρώθηκε από 2000 τσιγάρα. Σε αραιωμένη μορφή (και όχι συμπυκνωμένη όπως γίνεται συχνά σε άλλα χημικά) αν αυτή η πίσσα απλωθεί με πινέλο πάνω στο δέρμα ποντικιών, το 60% αναπτύσσει καρκίνο του δέρματος μέσα σε ένα χρόνο.

Άλλες χημικές ουσίες που απαγορεύονται για ανθρώπινη κατανάλωση, αποσύρονται αν σε παρόμοια πειράματα προκαλούν καρκίνο σε ποσοστό 5% ή και λιγότερο. Αλλά η πίσσα από τα τσιγάρα περιέχει τις πιο καρκινογόνες ουσίες που γνωρίζει η επιστήμη. Σκεφτείτε το όταν βλέπετε ανθρώπους να καπνίζουν και να εκπνέουν μόνο το 10% της πίσσας που εισπνέουν. Ότι τα χημικά αυτά όχι μονο μαζεύονται στα πνευμόνια, αλλά οι καπνιστές τα εμποτίζουν και στα χείλη, γλώσσα, λάρυγγα. Μέρος καταπίνεται και εμποτίζει τον οισοφάγο και το πεπτικό σύστημα. Σε όλες αυτές τις περιοχές οι καπνιστές έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν καρκίνο.

Τώρα που ξέρετε πως φαίνεται σε μεγάλη κλίμακα, ας δούμε τι γίνεται σε μικροσκοπική κλίμακα στα πνευμόνια από το κάπνισμα.

Οι παρακάτω φωτογραφίες δείχνουν μικροσκοπικές αλλαγές που γίνονται όταν ο άνθρωπος καπνίζει. Η πρώτη φωτογραφία μεγεθύνει την κανονική επίστρωση του βρόγχου.

Στο πάνω μέρος βλέπουμε τα παλλόμενα τριχίδια (κροσσοί) (H). Είναι ενωμένα με τα κιονοειδή κύτταρα (Ι). Με την σύγχρονη και κυματοειδή κίνησή τους, απομακρύνουν από το εσωτερικό των αεραγωγών, με ένα στρώμα βλέννας, τις εισπνεόμενες στερεές ουσίες, και μ' αυτό τον τρόπο αποτελούν ένα μέσο άμυνας του αναπνευστικού δένδρου. Η βλέννα παράγεται στα goblet κύτταρα (J) καθώς επίσης και τους βαθύτερους αδένες μέσα στους πνεύμονες. Το κατώτατο στρώμα των κυττάρων (L) είναι τα κύτταρα βασικής στοιβάδας.

Παρακάτω βλέπουμε τις αλλαγές που εμφανίζονται όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να καπνίζουν. Θα δείτε ότι τα κιονοειδή κύτταρα αρχίζουν να μαζεύονται και να περιορίζονται από τα πρόσθετα στρώματα των κύτταρων βασικής στοιβάδας. Όχι μόνο υπάρχουν λιγότερα παλλόμενα τριχίδια αλλά και αυτά που λειτουργούν είναι λιγότερο αποδοτικότητα. Πολλές χημικές ουσίες στον καπνό τσιγάρου είναι τοξικές στα παλλόμενα τριχίδια. Αρχικά τα επιβραδύνουν και σύντομα τα παραλύουν και τα καταστρέφουν.

Με τα παλλόμενα τριχίδια να υπολειτουργούν, η βλέννα συσσωρεύεται στους μικροσκοπικούς αεραγωγούς κάνοντας πιο δύσκολη την αναπνοή, και προκαλώντας το χαρακτηριστικό βήχα των καπνιστών που είναι φυσιολογική αντίδραση για απελευθέρωση των αεραγωγών. Στα άτομα που καπνίζουν χωρίς να βήχουν, τα παλλόμενα τριχίδια έχουν παραλύσει τελείως. Σε άλλες περιπτώσεις στους καπνιστές παρατηρείται έντονος βήχας το πρωί. Αυτό γίνεται γιατί με την «παρατεταμένη» απουσία πίσσας κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα κύτταρα που κανονικά καθαρίζουν τον πνεύμονα προλαβαίνουν να ενεργοποιηθούν λίγο (μέχρι να παραλύσουν πάλι από το επόμενο τσιγάρο) και εμφανίζεται ο βήχας πιο έντονος.

Στο τέλος πάντως παραλύουν όλα τα κύτταρα υπεύθυνα για την καλή λειτουργία των πνευμόνων, αλλά και αλλάζει η σύνθεσή τους με τα μη κανονικά κύτταρα να αυξάνονται (Ο) και συχνά να οδηγούν σε καρκινώματα. Τελικά θα περάσουν και από την προστατευτική μεμβράνη και θα εισβάλουν στον κατώτερο ιστό του πνεύμονα και στο υπόλοιπο σώμα, πολύ πριν ο καπνιστής καταλάβει ότι έχει κάποια πάθηση.

Αν ο καπνιστής σταματήσει το κάπνισμα πριν εμφανιστεί ο καρκίνος, τότε ακόμα και αν τα κύτταρα είναι σε προκαρκινικό στάδιο, η διαδικασία είναι αναστρέψιμη. Τα παλλόμενα τριχίδια αρχίζουν να αναζωογονούνται μέσα σε 3 ημέρες από τη διακοπή. Ακόμα και να έχουν καταστραφεί και να απουσιάζουν για χρόνια, η στρώση των αεραγωγών θα διορθωθεί από μόνη της. Ακόμα και τα προκαρκινικά κύτταρα θα εξαφανιστούν με τον καιρό, αντιστρέφοντας τη διαδικασία μέχρι η στρώση να γίνει πάλι κανονική. Αν όμως ο καπνιστής περιμένει περισσότερο και εμφανιστεί ο καρκίνος, τότε μπορεί να είναι πολύ αργά

Παρακάτω αληθινές φωτογραφίες από τα καταστροφικά αποτελέσματα:

Η λεπτές ροζ τριχοειδής προβολές στο πάνω μέρος είναι τα παλλόμενα τριχίδια. Η φωτογραφία μοιάζει με την εικόνα παραπάνω και φαίνονται τα κύτταρα που εκκρίνουν βλέννα αλλά και ο χωρισμός της στρώσης με τον παρακάτω ιστό του πνεύμονα.

Στη φωτογραφία παρακάτω φαίνεται το ίδιο σημείο σε καπνιστή που τα παλλόμενα τριχίδια έχουν καταστραφεί τελείως.

Παρατηρείστε ότι εκεί που υπήρχαν δύο στρώματα καλά οργανωμένων κύτταρων βασικής στοιβάδας, τώρα διάφορες στρώσεις από ανοργάνωτα κύτταρα έχουν αντικαταστήσει τα στρώματα. Αυτά είναι προκαρκινικά, και αν συνεχιστεί η αιτία (καπνός τσιγάρου) μπορεί να γίνει κακοήθεις και να εισβάλουν στον ιστό του πνεύμονα όπως φαίνεται παρακάτω:

Τότε λίγος χρόνος χρειάζεται για να εισβάλει και πέρα από τον πνεύμονα στο υπόλοιπο σώμα. Αν ο καπνιστής διακόψει το κάπνισμα πριν γίνει και αυτή η αλλαγή των κυττάρων σε κακοήθεις, τότε η τελευταία διαδικασία μπορεί να σταματήσει, και οι περισσότερες καταστροφές στην άνω φωτογραφία να διορθωθούν.

Σε 3 ημέρες τα παλλόμενα τριχίδια αρχίζουν να αναγεννιούνται και συνήθως σε έξι μήνες η κανονική τους δραστηριότητα επανακάμπτεται. Αλλά με τον καιρό τα επιπλέον στρώματα θα εξαφανιστούν και η κανονική επίστρωση του βρόγχου θα επαναφερθεί.

Δυστυχώς αν ο καπνιστής περιμένει μέχρι να εμφανιστούν κακοήθεις κύτταρα, το μέλλον είναι δυσοίωνο. Τα ποσοστό ασθενών που επιζούν με καρκίνο του πνεύμονα σε 5 χρόνια είναι μόνο 14%. Ο καρκίνος του πνεύμονα, μια ασθένεια κάποτε πολύ σπάνια, τώρα είναι η κύρια μορφή καρκίνου και στα δύο φύλα.

Ο καρκίνος είναι στην πράξη όνομα πολλών ασθενειών με πολλές αιτίες. Αν δούμε τις τάσεις του καρκίνου τον τελευταίο αιώνα βλέπουμε απίστευτες αλλαγές. Ενώ ο καρκίνος πάντα υπήρχε, εμφανιζόταν με διαφορετικό τρόπο. Ο καρκίνος του πνεύμονα, στην αρχή του αιώνα ήταν ανήκουστος. Αν τον έβρισκε ένας γιατρός, τότε εύκολα θα έγραφε μια δημοσίευση σε ιατρικό περιοδικό. Τώρα είναι η ποιο κοινή μορφή καρκίνου, που σκοτώνει περισσότερους άνδρες και γυναίκες από οποιαδήποτε άλλη μορφή. Η διαφορά τώρα και τότε; Το κάπνισμα. Εκείνη την εποχή ελάχιστοι άνθρωποι κάπνιζαν και η μαζική παραγωγή τσιγάρων ξεκίνησε λίγο πριν το 1900.

Ακούμε συχνά για επιδημία καρκίνου, ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο κάθε χρόνο. Στην πράξη, αν αφαιρέσουμε τους καρκίνους που προέρχονται από το κάπνισμα οι καρκίνοι μειώνονται. Μερικοί όπως του στομαχιού μειώνονται δραματικά (χωρίς να υπάρχει εξήγηση). Σε άλλα είδη υπάρχει καλύτερη αντιμετώπιση λόγω βελτιωμένης πρόληψης και καταστολής.

Αλλά οι καρκίνοι που αφορούν το κάπνισμα όπως πνεύμονα, στόματος, χείλους, γλώσσας, λαιμού, λάρυγγα, πάγκρεας, οισοφάγου, φάρυγγα, ουροδόχου κύστης, όλα αυτά έχουν αυξηθεί κατά τον 20ο αιώνα. Αυτές οι μορφές καρκίνου έχουν γίνει από τις πιο σπάνιες στις πιο συχνές μορφές θανάτου. Και μάλιστα, για πρώτη φορά σε 100 χρόνια, έχουμε αρχίσει να βλέπουμε μια πρώτη πτώση νοσηρότητας και θνησιμότητας επειδή (στις ΗΠΑ) υπάρχουν λιγότεροι ενήλικές καπνιστές τα τελευταία μόνο χρόνια.

Βλέπουμε τεράστια διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών, ιδίως στον καρκίνο του πνεύμονα. Ο λόγος είναι ότι οι γυναίκες άρχισαν να καπνίζουν πολύ αργότερα από τους άνδρες, περίπου 30 χρόνια αργότερα. Οι άνδρες ξεκίνησαν το κάπνισμα πάρα πολύ στον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (δωρεάν διανομή τσιγάρων στους στρατευμένους). Αλλά οι γυναίκες ξεκίνησαν πολύ αργότερα και αυτό αντανακλάται στους παραπάνω πίνακες.

Τα παραπάνω αφορούν τους καρκίνους που προκαλεί το κάπνισμα. Όμως η επίθεση στα πνευμόνια από το τσιγάρο παίρνει πολλές άλλες μορφές. Οι πιο γνωστή είναι η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), ομάδα παθήσεων που αφορά σχεδόν αποκλειστικά και μόνο τους καπνιστές.

Η πιο γνωστή ΧΑΠ είναι το εμφύσημα που σε ποσοστό 90% οφείλεται στο κάπνισμα. Για να πάρετε μια ιδέα για το πώς οι πνεύμονες μεταλλάσσονται από το κάπνισμά, δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες. Η πρώτη είναι από μη καπνιστή κάτοικο πόλης:

Βλέπουμε μικρές κουκίδες από τη συσσώρευση άνθρακα από την ατμοσφαιρική μόλυνση. Όμως αν συγκρίνουμε με πνεύμονα καπνιστή με εμφύσημα...

...υπάρχει τεράστια οπτική διαφορά. Όχι μόνο έχουν αποχρωματιστεί, αλλά οι πνεύμονες έχουν κυριολεκτικά κατακρεουργηθεί κάνοντας την αναπνοή εξαιρετικά δύσκολη για χρόνια και στο τέλος αδύνατη. Για να πάρετε μια ιδέα για το πώς είναι να αναπνέετε με εμφύσημα, πάρτε μια βαθιά ανάσα και κρατήστε την. Χωρίς να αφήσετε καθόλου αέρα να βγει, πάρτε μια ακόμα ανάσα. Κρατήστε την και επαναλάβετε.

Αυτή η δεύτερη και τρίτη αναπνοή δείχνει πως είναι να έχει κάποιος εμφύσημα. Στην πάθηση αυτή δεν μπορείς να εκπνεύσεις αέρα. Όλοι νομίζουν ότι απλά δεν μπορούν να εισπνεύσουν αλλά είναι το αντίθετο. Όταν καπνίζετε, καταστρέφονται σιγά-σιγά οι μυς που μειώνουν τον όγκο του πνεύμονα σε κάθε αναπνοή για να εξαχθεί ο αέρας.

Φανταστείτε να περνάτε τη ζωή σας παλεύοντας να πάρετε μια αναπνοή όπως οι δύο τελευταίες στο πείραμα παραπάνω. Αυτή είναι η προχωρημένη κατάσταση που ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους. Στην ουσία, όλοι οι καπνιστές πάσχουν από κάποιου βαθμού εμφυσήματος.

Ελπίζουμε ότι σήμερα αναπνέετε κανονικά χωρίς πόνο και χωρίς συσκευή οξυγόνου. Αν δε καπνίζετε θα συνεχίσετε να δίνετε τη δυνατότητα στον εαυτό σας να αναπνέει περισσότερο και να αισθάνεται καλύτερα. Ποτέ μη ξεχάσετε αυτό το γεγονός. Για να διατηρήσετε την αναπνοή σας θυμηθείτε: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ!

Joel