Κεφάλαιο 2: Το πραγματικό κόστος του καπνίσματος

«Δεν μπορώ να έρθω στις υπόλοιπες συνεδρίες. Κανείς στην οικογένειά μου δεν γνωρίζει ότι ξανακύλησα κι αν πρέπει να έρχομαι εδώ για τα επόμενα πέντε βράδια, θα πρέπει να τους πω πού πηγαίνω. Δε θα μπορούσα να τους αντιμετωπίσω μετά από αυτό.»

Στο παρελθόν είχα έναν αριθμό συμμετεχόντων στις κλινικές που υποτροπίασαν και ήρθαν το πρώτο βράδυ στην κλινική λέγοντάς μου πως θα προσπαθούσαν μόνοι τους, χωρίς την υποστήριξη της ομάδας και των υπόλοιπων συνεδριών, μονάχα για να αποφύγουν την ντροπή της παραδοχής του υποτροπιασμού τους. Ενώ κάποιοι όντως το κόβουν έχοντας μείνει στην πρώτη συνεδρία, άλλοι απλά συνεχίζουν να καπνίζουν γιατί δεν φαίνεται να μπορούν να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις και τα κίνητρα ώστε να περάσουν το αρχικό στάδιο της ανάκλησης μόνοι τους.

Αυτό που ακολουθεί γι' αυτούς τους καπνιστές «στα κλεφτά» είναι μακράν πιο περίπλοκες ζωές από αυτές των απειλητικών για τη ζωή τους κινδύνων που οφείλονται στο κάπνισμα. Πιο άμεσος κίνδυνος είναι το να ζουν ένα ψέμα που τους θέτει σε μόνιμο φόβο ότι θα αποκαλυφθούν. Αυτό θα μειώσει δραματικά την ποσότητα που καπνίζουν. Ο καπνιστής «στα κλεφτά» θα καπνίσει μόνο όταν η περίσταση θα το ευνοήσει. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα ξοδεύει πολλές ώρες κάθε μέρα και ίσως ακόμα και ολόκληρες μέρες σε μια κατάσταση μόνιμης ανάκλησης. Όταν τελικά αποκτούν την ευκαιρία να ξεκλέψουν ένα τσιγάρο, τι θα συμβεί αν κάποιος τους δει; Τι θα σκεφτεί αυτό το άτομο γι' αυτούς; Σε ποιον άλλον θα το πουν; Κι ακόμα κι αν δεν τους δουν, τι θα γίνει με την μυρωδιά; Για λίγο καιρό ο καπνιστής ίσως ισχυρίζεται ότι η μυρωδιά προέρχεται από παθητικό κάπνισμα, αυτό όμως απλά τους βυθίζει βαθύτερα στην εξαπάτηση. Αν τελικά τους πιάσουν, όλοι θα ξέρουν ότι όλες τις άλλες φορές που κατηγορήθηκαν από κάποιο κοντινό τους πρόσωπο που νόμιζαν ότι μύριζαν, η άρνησή τους ήταν ένα χοντρό ψέμα επίσης.

Ενώ κάποιοι που το διαβάζουν αυτό θα σκεφτούν, «Ποιος νοιάζεται τι σκέφτονται οι άλλοι,» πρέπει να καταλάβετε ότι για αυτού του είδους τα άτομα, η γνώμη των άλλων για το σθένος ή την ακεραιότητα του καπνιστή είναι εξαιρετικά σημαντική. Αν δεν ήταν, δεν θα είχαν αντιμετωπίσει το αρχικό δίλημμα του πώς να έρθουν στην κλινική χωρίς να παραδεχτούν την αποτυχία τους. Μπλέκουν σε χρόνια ανάκληση και το χρόνιο άγχος του να πιαστούν κι όλα για την πολυτέλεια να ξεκλέψουν ένα τσιγάρο εδώ κι εκεί για να ανακουφίσουν παροδικά την ανάκληση όποτε είναι δυνατό. Είναι φανερό ότι ο καπνιστής «στα κλεφτά» δεν καπνίζει για ευχαρίστηση. Δεν μπορούν να το ευχαριστηθούν κατά τη διάρκεια της πράξης γιατί φοβούνται μην τους πιάσουν. Ο λόγος που ανάβουν ένα οποιοδήποτε τσιγάρο είναι πεζός και απλός -ο εθισμένος στη νικοτίνη παίρνει την τόσο αναγκαία δόση του ναρκωτικού του, μια δόση που δεν θα ήταν αναγκαία αν απλά παρατούσαν το κάπνισμα και έβαζαν τέλος στον φαύλο κύκλο της ανάκλησης.

Η μόνη λογική λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι να παρατήσουν το κάπνισμα. Κι ενώ ο καπνιστής «στα κλεφτά» τελικά ίσως καταφέρει να κόψει το κάπνισμα, από τη στιγμή που υποτίθεται πως το είχαν ήδη κόψει, πώς θα εξηγήσουν τις σοβαρές μεταπτώσεις της διάθεσης και άλλα συμπτώματα ανάκλησης (συμπεριλαμβανομένου του γιατί μοιάζουν τόσο ευερέθιστοι ή ίσως ακόμα και παράλογοι) κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών της ανάκλησης; Ενώ ίσως προκαλεί αμηχανία να το ομολογήσουν, είναι πιθανότατα η καλύτερη λύση. Παραδεχτείτε τον υποτροπιασμό και βρείτε το χρόνο που χρειάζεται για να μπείτε σε μια ομάδα διακοπής του καπνίσματος. Επίσης, γνωστοποιήστε στους γύρω σας τί περνάτε. Οι πιο κοντινοί σας άνθρωποι μπορούν να γίνουν συχνά εξαιρετικά πρόθυμοι να σας στηρίξουν και να δείξουν κατανόηση, αλλά μόνο αν γνωρίζουν ότι χρειάζεται η βοήθειά τους.

Από τη στιγμή που το κόψετε, κάντε οτιδήποτε περνάει από το χέρι σας για να αποφύγετε να πρέπει να ξαναπεράσετε την διαδικασία παραίτησης. Το κάπνισμα θα είναι πιο δαπανηρό από ότι το θυμόσασταν, ακόμα λιγότερο αποδεκτό κοινωνικώς, το ίδιο ανθυγιεινό και μπορεί να σας στοιχίσει τη ζωή σας. Ίσως επηρεάσει την κοινωνική σας θέση, κάνοντας πολλούς να αμφισβητήσουν τις γενικές ευαισθησίες σας όπως επίσης και την έλλειψη έγνοιας και ενδιαφέροντος για όλους τους μη καπνιστές και τους πρώην καπνιστές. Αν προσπαθήσετε να κρύψετε το γεγονός ότι ξανακυλήσατε, εκθέτετε τον εαυτό σας στο να σας πιάσουν και μετά να σας θεωρούν ψεύτη και απατεώνα κι όλα αυτά για την «ευχαρίστηση» μιας δόσης νικοτίνης. Μην ξεχνάτε ποτέ πώς ήταν κάθε μέρα που ήσασταν καπνιστής κι αυτό θα καταστήσει πολύ πιο εύκολο να επιλέγετε πάντα να -ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΡΕΤΕ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ!

Joel