یکی از اعضای انجمن اینترنتی اخیراً پیامی فرستاده بود و در آن پرسیده بود که آیا باید خودش را غیر سیگاری بنامد یا نه چون درواقع سیگار را ترک کرده بود. جواب او اساساً بله است، بااین‌حال ممکن است این جواب بعضی افراد را گیج کند. این‌ها افرادی هستند که به بحث از یک دیدگاه تاریخی نگاه می‌کنند، یعنی به زمانی که عبارت سیگاری و غیر سیگاری بار منفی یا مثبتی نداشتند.

اوایل عبارت "غیر سیگاری" برای کسانی استفاده می‌شد که در طول زندگی‌شان یک‌بار هم لب به سیگار نزده بودند. من حدس می‌زنم آنچه وضعیت چنین شخصی را در حال حاضر دقیق‌تر توصیف می‌کند عبارت "هرگز-سیگاری" باشد؛ اما سخت است که کاربرد لغات جاافتاده در جامعه را تغییر دهیم.

گاهی در اسناد رسمی، مانند برگه‌های بیمه، ازنظر قانونی بین اصطلاحات سیگاری، سیگاری سابق و هرگز-سیگاری فرق می‌گذارند؛ اما در مورداستفاده شخصی و عمومی از این عبارات، غیر سیگاری نامیده شدن هم خوب است تا زمانی که متوجه باشید بین غیر سیگاری و کسی که تابه‌حال هرگز سیگار نکشیده یک تفاوت وجود دارد.

دیگر اصطلاحاتی که به کسی که قبلاً سیگار می‌کشیده اما دیگر نمی‌کشد گفته می‌شوند عبارت‌اند از سیگاری سابق، سیگاری اصلاح‌شده، سیگاری بهبودیافته، یا سیگاری متوقف‌شده. بااین‌وجود، من فکر می‌کنم باید به تمام آن‌ها پیشوند "بسیار خوشحال" هم اضافه شود، مثل "سیگاری سابق بسیار خوشحال" تا این اصطلاحات با بار احساسی منفی یا معنی محروم شدن از سیگار برای کسی که در موردش به کار می‌روند تفسیر نشوند.

برای هرکسی که قبلاً سیگار می‌کشیده اما دیگر نمی‌کشد درک این موضوع الزامی است که بین فرد هرگز-سیگاری و سیگاری سابق یک تفاوت بزرگ وجود دارد.

با این‌که ازنظر جسمی و روانی، سیگاری سابق و شخص هرگز-سیگاری ممکن است احساسی کاملاً مشابه داشته باشند تا جایی که نگرش و نظراتشان مثل هم باشد، یک تفاوت جسمانی مهم با یکدیگر دارند. سیگاری سابق هنوز یک اعتیاد را به همراه دارد. در حال حاضر شاید علائم آن مشخص نباشد اما به‌هرحال وجود دارد. این تفاوت فقط در یک صورت بروز پیدا خواهد کرد.

کسی که هرگز سیگار نکشیده است می‌تواند، اگر بخواهد (که هیچ دلیل منطقی‌ای هم برای انجام آن وجود ندارد) یک پک سنگین و عمیق به سیگار بزند و به‌احتمال خیلی زیاد سرفه کند، دچار تهوع شود و حتی ممکن است به دلیل انجام این عمل احمقانه و زننده بالا بیاورد. احتمالاً تا مدتی احساس بدی خواهد داشت و به‌احتمال‌زیاد دیگر انجام چنین کاری به ذهنش هم نخواهد رسید.

سیگاری سابق هم ممکن است این عمل غیرمنطقی را انجام دهد. ممکن است یک پک بزند، سرفه کند، حالت تهوع پیدا کند و حتی بالا بیاورد. ممکن است ازنظر روانی احساس وحشتناکی داشته باشد، حتی شاید بدتر از شخص هرگز-سیگاری‌ای که همین کار را انجام داده است. او احتمالاً از این تجربه متنفر خواهد شد و به خاطر این کار از دست خودش خیلی عصبانی می‌شود؛ اما در عرض چند دقیقه، یا چند ساعت، یا شاید چند روز، یک وسوسه غیرقابل‌کنترل او را مجبور می‌کند یک نخ دیگر بکشد.

بار دوم هم ممکن است همان واکنش‌ها را نشان دهد و احساس به‌شدت وحشتناکی داشته باشد. به‌زودی او خودش را در حال مصرف هرچه بیشتر نیکوتین می‌بیند و به‌سرعت یا به‌تدریج به میزان سابق مصرف روزانه نیکوتینش خواهد رسید، یا شاید حتی بیشتر از قبل.

تفاوت این دو در این واقعیت نهفته است که اولین پک سیگار-با این‌که ناخوشایند است- درعین‌حال باعث ایجاد وسوسه‌های غیرقابل‌کنترل در سیگاری سابق می‌شود، در مقایسه با شخص هرگز-سیگاری که یک احساس انزجار در او به وجود می‌آید. یک پک از سیگار برای سیگاری سابق به معنی بازگشت اعتیاد است. اعتیادی که نهفته بود حالا با تمام قوا برگشته است.

شما حالا یک سیگاری سابق هستید؛ یا هر اصطلاحی که خودتان با آن راحتید؛ اما در تمام سطوح هوشیاری‌تان، همواره به یاد داشته باشید که شما هنوز هم یک معتاد نیکوتین هستید که در حال بهبود است و همیشه هم معتاد روبه بهبود خواهید ماند.

این الزاماً طرز فکری نیست که برای کسی خوشایند باشد، اما اگر فرآیند بهبود شما بخواهد ادامه پیدا کند، باید این آگاهی را حفظ کنید که به دلیل وجود یک اعتیاد نهفته و متوقف‌شده، باید همیشه مراقب باشید. هرچقدر هم که معرفی کردن خود به‌عنوان یک سیگاری سابق احساس بدی داشته باشد، بسیار بهتر از این است که بار دیگر بگویید: "من یک سیگاری هستم".

شخص سیگاری کسی است که در حال حاضر تحت کنترل ماده‌ای است که او را مجبور می‌کند ده‌ها یا صدها بار در روز، پشت سرهم [به سیگار] پک بزند و یکی پس از دیگری، دوز [نیکوتین] را وارد بدنش کند. همراه این ماده فعال، نیکوتین، او بیش از 40 نوع کارسینوژن (مواد شیمیایی سرطان‌زا) و بیش از 4000 نوع ماده شیمیایی دیگر را وارد بدنش کند که صدها مورد از این مواد سمی هستند (مثل آرسنیک ، سیانید هیدروژن ، مونوکسید کربن و فرمالدهین ).

شخص سیگاری خطر این را که به تعدادی از فلج‌کننده‌ترین و مرگبارترین بیماری‌های شناخته‌شده برای بشر دچار شود بالا می‌برد. او همیشه بوی بدی می‌دهد و تا زمانی که به‌طور فعال به استفاده از این محصول ادامه دهد، ازنظر اجتماعی مطرود خواهد بود.

بله سیگاری سابق نامیده شدن چندان عالی به نظر نمی‌رسد، اما سیگاری بودن چیزی است که اعتراف کردن به آن و تجربه کردن آن به‌مراتب وحشتناک‌تر است. برای این‌که وضعیت فعلی خود را، با هر اسمی که برای آن انتخاب کرده‌اید، حفظ کنید و این‌که هیچ‌گاه به روش زندگی مرگبار یک شخص سیگاری برنگردید، تنها به یاد داشته باشید که هرگز پک دیگری نزنید!