Κεφάλαιο 1: Γιατί καπνίζουν οι καπνιστές

Ρωτήστε οποιονδήποτε νυν καπνιστή γιατί συνεχίζει να επιδίδεται σε μια τόσο επικίνδυνη δραστηριότητα και λογικά θα απαντήσει «Γιατί μου αρέσει να καπνίζω.» Ενώ μπορεί να το λέει αυτό με απόλυτη ειλικρίνεια, είναι μια πολύ παραπλανητική δήλωση, ταυτόχρονα και για τον ακροατή αλλά και για τον ίδιο τον καπνιστή. Δεν καπνίζει επειδή ευχαριστιέται το κάπνισμα, πιο πολύ καπνίζει επειδή δεν ευχαριστιέται το να μην καπνίζει.

Η νικοτίνη είναι ένα πανίσχυρο εθιστικό ναρκωτικό. Ο καπνιστής βρίσκεται σε μια μόνιμη μάχη για να διατηρήσει ένα στενό εύρος νικοτίνης στο αίμα του (επίπεδο ορρού νικοτίνης). Κάθε φορά που το επίπεδο ορρού νικοτίνης του καπνιστή πέφτει κάτω από το ελάχιστο όριο, αυτός βιώνει ανάκληση του ναρκωτικού. Εκνευρίζεται, γίνεται ευερέθιστος, αγχώδης και σε κάποιες περιπτώσεις, έχει ακόμα και σωματικά συμπτώματα. Δεν ευχαριστιέται που νιώθει αυτές τις ανακλήσεις. Το μόνο πράγμα που θα ανακουφίσει αυτά τα σφοδρά συμπτώματα είναι ένα τσιγάρο. Η απώλεια της νικοτίνης τότε αναπληρώνεται και επομένως, ο καπνιστής αισθάνεται καλύτερα. Ευχαριστήθηκε το κάπνισμα.

Ο καπνιστής πρέπει επίσης να προσέχει να μην ξεπεράσει το ανώτερο όριο ανοχής του στη νικοτίνη, αλλιώς θα υποφέρει δηλητηρίαση από νικοτίνη ποικίλων διαβαθμίσεων. Πολλοί καπνιστές μπορούν να το επιβεβαιώσουν αυτό. Συνήθως συμβαίνει μετά από γιορτές ή καταστάσεις εξαιρετικής νευρικότητας οπότε οι καπνιστές βρέθηκαν να ξεπερνούν το συνηθισμένο επίπεδο κατανάλωσής τους. Αισθάνονται άρρωστοι, ζαλισμένοι, έχουν τάσεις για εμετό και γενικά νιώθουν πολύ άσχημα.

Το να είσαι ένας επιτυχημένος καπνιστής είναι σαν να είσαι ένας καταξιωμένος ισορροπιστής. Ο καπνιστής πρέπει μονίμως να διατηρεί μια ισορροπία ανάμεσα στα δύο επώδυνα άκρα πολλής ή λίγης νικοτίνης. Ο φόβος που συνοδεύει αρχικά την διακοπή του καπνίσματος είναι ότι η υπόλοιπη ζωή του πρώην καπνιστή θα είναι τόσο τρομερή όσο και οι πρώτες λίγες μέρες χωρίς τσιγάρα. Ο πρώην καπνιστής θα μάθει ότι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η σωματική στέρηση θα αρχίσει να εξασθενεί. Στην αρχή, οι παρορμήσεις θα ελαττωθούν σε ένταση και μετά θα γίνουν μικρότερες σε διάρκεια. Θα μεγαλώσουν τα χρονικά διαλείμματα ανάμεσα στις παρορμήσεις. Τελικά θα φτάσει στο σημείο όπου ο πρώην καπνιστής θα επιθυμεί ένα τσιγάρο μία στο τόσο και αν. Αυτοί που εξακολουθούν να καπνίζουν θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε μια μόνιμη μάχη για τη διατήρηση του επιπέδου ορρού νικοτίνης.

Συμπεριλαμβανόμενο σε αυτή τη μάχη είναι το μεγάλο έξοδο του να αγοράζεις το ένα πακέτο μετά το άλλο και η επικίνδυνη επίθεση στο σώμα του καπνιστή από το εισπνεόμενο δηλητήριο της νικοτίνης μαζί με πάνω από 4.000 άλλα τοξικά χημικά που συνιστούν την πίσσα και τα αέρια που παράγονται από την καύση του καπνού. Αυτά τα χημικά είναι θανατηφόρα από µόνα τους και ακόµα περισσότερο σε συνδυασµό.

Οπότε, την επόµενη φορά που θα σκεφτείτε πόσο πολύ φαινόταν κάποτε να ευχαριστιόσαστε τα τσιγάρα, καθίστε και ρίξτε µια σοβαρή, αντικειµενική µατιά στο γιατί είχατε αυτή την εξιδανικευµένη εικόνα γι’ αυτό το επικίνδυνο προϊόν. Σκεφτείτε όλες τις συνέπειες. Πιθανότατα θα συνειδητοποιήσετε ότι νιώθετε σωµατικά και πνευµατικά καλύτερα τώρα από ότι είχατε νιώσει ποτέ σαν καπνιστής.

Αναλογιστείτε τα όλα αυτά και -ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΡΕΤΕ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ!

Joel