Κεφάλαιο 2: Το πραγματικό κόστος του καπνίσματος

«Ναι, δεν μπορώ να τρέξω μαραθώνιους, ε και; Σιγά το πράγμα, ποτέ δεν ήθελα να τρέξω έτσι κι αλλιώς.» Συναντάω πολλές φορές έναν καπνιστή που ισχυρίζεται ότι το κάπνισμα δεν είναι αληθινό πρόβλημα στη ζωή του. Σίγουρα, δεν μπορεί να επιδοθεί σε δραστηριότητες που απαιτούν σωματικό σθένος, αλλά γενικά μπορεί να ανταπεξέλθει στις βασικές απαιτήσεις της ζωής.

Δυστυχώς, πολλοί δεν αναλογίζονται ότι το να παραιτηθούν από κάποιες δραστηριότητες που απαιτούν ρώμη σήμερα σημαίνει να παραιτηθούν από βασικές ικανότητες στο μέλλον, ενδεχομένως. Σήμερα το τρέξιμο ίσως δεν είναι δυνατό, αύριο όμως το να ανέβει σκαλιά, να περπατήσει και τελικά να σηκωθεί από το κρεβάτι ίσως είναι περισσότερα από όσα μπορεί να αντέξει.

Εκατοντάδες χιλιάδες καπνιστές καθίστανται μόνιμα σακατεμένοι κάθε χρόνο από αρρώστιες όπως το εμφύσημα. Τυπικά, ο καπνιστής προειδοποιήθηκε από το γιατρό του να παρατήσει το κάπνισμα πριν η ασθένεια προκαλέσει μικρού βεληνεκούς βλάβες. Αλλά ακόμα και όταν η απειλή αυτή έγινε πραγματικότητα, ο καπνιστής απέτυχε να το παρατήσει.

Εντούτοις, μόλις κάποια αναπνευστική ανεπάρκεια γίνει εμφανής, κάθε μέρα καπνίσματος χειροτερεύει την κατάσταση προοδευτικά. Θα φτάσει στο σημείο που η φυσιολογική αναπνοή θα καταστεί οδυνηρή, έπειτα αδύνατη. Μέρα με τη μέρα θα πρέπει να παρατάει άλλη μια αναγκαία δραστηριότητα ακόμα.

Σύντομα καθίσταται απόλυτα εξαρτημένος από την οικογένειά του για να φέρει σε πέρας τις υποχρεώσεις του. Όχι μόνο δεν μπορεί να φτυαρίσει χιόνι, αλλά και δεν μπορεί να βγει από το σπίτι αν η θερμοκρασία πέσει σε επίπεδο παγωνιάς. Δεν μπορεί να βοηθήσει στην προπαρασκευή του βραδινού, με τα βίας έχει τη δύναμη να το μασήσει. Κι ύστερα μια μέρα το να αναπνέει γίνεται αδύνατο. Ο κόσμος του ολάκερος γίνεται μια σκηνή με οξυγόνο και ο θάνατος γίνεται ο μοναδικός τρόπος για να ξεφύγει από αυτό. Σε αυτό το σημείο, ο θάνατος είναι μια ευπρόσδεκτη εναλλακτική.

Ο μελλοθάνατος ασθενής ίσως θυμηθεί τον καιρό που έκανε το σχόλιο «Ε, δεν μπορώ να τρέξω. Σιγά το πράγμα.» Αν μόνο ήξερε τότε αυτό που ξέρει τώρα, δεν θα είχε πάρει το θέμα τόσο ανάλαφρα. Δυστυχώς γι' αυτόν, είναι πολύ αργά για να επιδιορθώσει τη ζημιά. Ίσως νιώθετε πως καπνίζετε για τόσο πολύ καιρό που είναι πολύ αργά για να το παρατήσετε τώρα. Οι πιθανότητες όμως είναι, ότι δεν είστε σε αυτό το τραγικό σημείο ακόμα. Αν το παρατήσετε, οι πιθανότητες να σακατευτείτε ποτέ τόσο πολύ μειώνονται δραματικά. Αν συνεχίσετε να καπνίζετε, ε τότε κάθε μέρα αυτή η εφιαλτική ύπαρξη θα γίνεται ένα όλο και πιο κοντινό ενδεχόμενο.

Αναλογιστείτε σε ποιες δραστηριότητες μπορείτε να επιδοθείτε τώρα. Ίσως δεν μοιάζουν σπουδαίες ή σημαντικές. Αλλά πώς θα είναι η ζωή αληθινά όταν δεν θα μπορείτε πια να τις κάνετε; Αν αυτό το είδος ζωής, ή για την ακρίβεια, αργός θάνατος δε σας θέλγει, τότε -ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΡΕΤΕ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ!

Joel