افراد سیگاری همواره به دنبال راه‌هایی هستند تا ضرر سیگار کشیدن را کم کنند. متأسفانه، اکثر این روش‌ها جواب نمی‌دهند. در خیلی از موارد حتی مضرات سیگار را بیشتر هم می‌کنند.

احتمالاً محبوب‌ترین این روش‌ها، کشیدن سیگارهایی با نیکوتین و قطران پایین‌تر است. اگر سیگار کشیدن افراد تنها یک عادت ساده می‌بود، سیگارهای با قطران و نیکوتین پایین‌تر احتمالاً ضرر سیگار کشیدن را کم‌تر می‌کردند. متأسفانه، الزام به سیگار کشیدن تنها ادامه دادن یک عادت نیست، بلکه یک اعتیاد است.

کشیدن سیگارهای دارای قطران و نیکوتین پایین، رسیدن به سطحی از نیکوتین که فرد به آن نیاز دارد را دشوار می‌کند. او احتمالاً الگوهای جایگزینی را برای سیگار کشیدن در پیش می‌گیرد تا این نیاز را جبران کند. رفتارهای جایگزین شامل بیشتر کردن تعداد سیگارها، کشیدن مقدار بیشتری از سیگار، دم‌های عمیق‌تر، یا حبس کردن طولانی‌تر دود هست.

با انجام دادن یکی یا مجموعه‌ای از این رفتارها، شخص سطح نیکوتین و قطرانی مشابه برند سیگار سابق را تأمین می‌کند؛ اما این بار، مقادیر بیشتری از دیگر سموم موجود در سیگار قبلی وارد بدن خود می‌کند.

سیگارهای با نیکوتین و قطران کمتر، معمولاً نسبت به سیگارهای دیگر دوز بالاتری از دیگر مواد سمی خطرناک دارند. با بالاتر بردن مصرف، مقادیر بیشتری از این سموم وارد بدن می‌شوند و ریسک بیماری‌های ناشی از آن‌ها افزایش خواهد یافت.

یکی از این سموم که مقادیر بیشتری از آن در سیگارهای حاوی نیکوتین و قطران پایین یافت می‌شود، مونوکسید کربن است. مونوکسید کربن یکی از علل اصلی بالا بودن نرخ بیماری‌های قلبی و عروقی در افراد سیگاری است. همچنین، برای طعم‌دار کردن سیگارهای حاوی قطران و نیکوتین پایین، مواد افزودنی زیادی به آن‌ها اضافه می‌شود. کمپانی‌های سیگارسازی ملزم به منتشر کردن مواد به‌کاررفته نیستند، اما مجامع پزشکی بر این باورند که بسیاری از این مواد کارسینوژنیک (سرطان‌زا) هستند و ریسک ابتلای شخص سیگاری به سرطان‌های مرتبط با مصرف تنباکو را افزایش می‌دهند.

فیلترهای انتهای سیگارها هم می‌توانند بر مقدار سمی که وارد بدن می‌شود تأثیر بگذارند. بعضی فیلترها مؤثرتر از بقیه هستند؛ اما در اینجا هم معمولاً فرد شیوه سیگار کشیدن خود را تغییر می‌دهد که باعث می‌شود بیشتر تأثیر محافظتی فیلتر از بین برود. بعضی از سیگارها، سوراخ‌هایی در انتهای فیلترشان دارند که باعث می‌شود هوای بیشتری همراه با دود سیگار وارد ریه شود. فرض بر این است که این سوراخ‌ها باعث می‌شوند دود کمتری وارد ریه شود.

اما معمولاً افراد سیگاری با کشیدن این نوع سیگار مشکل دارند و نمی‌توانند نیکوتین لازم برای رفع نیاز خود را از آن تأمین کنند. درنتیجه، یا بیشتر سیگار می‌کشند یا راه خلاقانه‌تری برای کم کردن اثر محافظتی فیلترها پیدا می‌کنند. خیلی از آن‌ها سیگار را کمی بیشتر داخل دهانشان می‌برند تا لب‌هایشان، جلوی این سوراخ‌ها قرار بگیرد و درنتیجه، کارایی فیلتر کاهش پیدا می‌کند.

حتی در کلینیک‌هایم، افرادی را دیده‌ام که روی این سوراخ‌ها را چسب می‌زدند چون در این صورت، سیگار کشیدن راحت‌تر بود و طعم سیگار هم بهتر می‌شد. در این فرآیند، آن‌ها اثر محافظتی فیلتر را از بین می‌بردند.

تلاش‌های آن‌ها برای کم کردن ضرر سیگار، تنها باعث به‌زحمت افتادن و تلف شدن وقتشان می‌شد. ممکن است فیلترهایی تولید شوند که تمام نیکوتین را جذب کنند؛ اما متأسفانه اکثر افراد سیگاری برای رفع نیازشان به نیکوتین هنگام کشیدن این سیگارها حاضرند دچار فتق شوند.

آخرین روش قابل اشاره برای کاهش خطر سیگار، مکمل‌های ویتامین هستند. توان بدن در جذب ویتامین ث با سیگار کشیدن کم می‌شود. بعضی افراد سیگاری وقتی این را می‌شنوند، شروع به مصرف مکمل ویتامین ث می‌کنند؛ اما ویتامین ث ادرار را اسیدی می‌کند که باعث افزایش سرعت دفع نیکوتین از بدن می‌شود.

در پاسخ، فرد ممکن است تعداد بیشتری سیگار بکشد. در این فرایند، او احتمالاً ویتامین ث اضافی را از بین می‌برد و بیشتر در معرض تمام مواد شیمیایی سمی موجود در دود تنباکو قرار می‌گیرد.

تقریباً هر روش کاهش مضرات سیگار بی‌فایده است. تنها یک راه برای این کار وجود دارد و آن‌هم سیگار نکشیدن است. در این صورت است که خطر بیماری‌های قلبی، سرطان و آمفیزم به سطح افراد غیر سیگاری خواهد رسید؛ و برای پایین نگاه‌داشتن سطح این خطر، تنها یک روش موردنیاز است... هرگز پک دیگری نزنید!