Κεφάλαιο 3: Πώς να σταματήσετε το κάπνισμα

Ακούσατε για τη γυναίκα που εφάρμοσε ταυτόχρονα δύο δίαιτες για να χάσει βάρος; Κάνοντας και τις δύο την ίδια στιγμή έτρωγε αρκετό φαγητό για να ικανοποιήσει την όρεξή της και πίστευε πως θα έχανε βάρος δύο φορές πιο γρήγορα.

Αυτή η κωμική ιστορία αναδεικνύει ένα πολύ σημαντικό σημείο. Η ανθρώπινη φύση υπαγορεύει να κοιτάμε την ευκολότερη και λιγότερο επώδυνη πορεία προκειμένου να πραγματοποιήσουμε αναγκαίες αλλαγές. Δυστυχώς συχνά, αυτή που εμφανίζεται ως η πιο εύκολη τεχνική ίσως δεν είναι πάντα η καλύτερη. Αν αυτή η γυναίκα στ' αλήθεια βασιζόταν σε αυτή την διαστρεβλωμένη λογική, όχι μόνο θα αποτύγχανε να χάσει βάρος, αλλά πιθανότατα θα κατέληγε να ζυγίζει περισσότερο από ότι πριν αρχίσει τις δίαιτες. Κι ενώ αυτή η ιστορία ίσως φαίνεται απίθανη, πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν να ακολουθήσουν ιατρικώς μη αποδεδειγμένα και αντιφατικά προγράμματα ελέγχου του βάρους καταλήγουν σε το αυτό δίλημμα.

Ο έλεγχος του βάρους όμως δεν είναι η μόνη κατάσταση όπου οι άνθρωποι βασίζονται σε ανεπιτυχείς τεχνικές. Το κάπνισμα των τσιγάρων είναι άλλο ένα πρόβλημα για το οποίο οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν διαφορετικές λύσεις. Οι άνθρωποι πάντα ψάχνουν για νέους και εύκολους τρόπους για να παρατήσουν το κάπνισμα. Πολλοί επιστήμονες που μελετούν την ανθρώπινη συμπεριφορά πίστευαν ότι το κάπνισμα είναι μια επίκτητη συνήθεια. Αν ήταν έτσι, θα υπήρχαν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις για να το κόψεις. Τεχνικές προσαρμογής της συμπεριφοράς όπως η μείωση της ποσότητας ή της ποσότητας έκθεσης σε μια ουσία ή κατάσταση, η θεραπεία αποστροφής, η ύπνωση, ο βελονισμός, η καταγραφή της συνήθειας, η απευαισθητοποίηση και αμέτρητες άλλες προσεγγίσεις έχουν χρησιμοποιηθεί για χρόνια για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ξεμάθουν ανεπιθύμητες συνήθειες.

Το κάπνισμα τσιγάρων όμως δεν είναι απλώς μια επίκτητη συμπεριφορά ή ένα κακό συνήθειο. Είναι πιο περίπλοκο, πιο ισχυρό και, το χειρότερο απ' όλα, πιο θανατηφόρο από τις περισσότερες κακές συνήθειες. Το κάπνισμα τσιγάρων είναι εθισμός. Αυτό το γεγονός γίνεται αρκετά εμφανές την πρώτη μέρα κάθε κλινικής για το κάπνισμα. Σχεδόν κάθε άτομο στην ομάδα μπορεί να συσχετισθεί με κάποια ιστορία που επιδεικνύει σε κάποιο βαθμό ότι ελέγχεται από τα τσιγάρα. Μερικοί έχουν φτάσει ως και να αναποδογυρίζουν τους κάδους σκουπιδιών τους στη μέση της νύχτας για να βρουν τσιγάρα. Άλλοι παίρνουν γόπες από βρώμικα τασάκια. Ακόμα, άλλοι κάνουν τσιγάρα στα κλεφτά ενώ νοσηλεύονται για κάποια ασθένεια σχετική με το κάπνισμα ακόμα κι αν το κάπνισμα τους έχει απαγορευτεί ρητώς από τον γιατρό τους. Έχοντας ακούσει όλες αυτές τις τραυματικές εμπειρίες, λίγοι άνθρωποι διαφωνούν ότι ο εθισμός στα τσιγάρα ασκεί τρομακτικό έλεγχο πάνω στον καπνιστή.

Ο εθισμός δεν ανταποκρίνεται σε προσεγγίσεις σταδιακής ελάττωσης. Ο εθισμός δεν χαρίζεται σε ελεγχόμενη χρήση της ουσίας. Αν οι άνθρωποι προσπαθήσουν να φερθούν σε έναν εθισμό σαν μια κακή συνήθεια, θα τους νικήσει ο εθισμός. Αν, από την άλλη, φερθούν σε έναν εθισμό ως εθισμό, έχουν μια καλή πιθανότητα να τον νικήσουν. Από τη στιγμή που ένα άτομο εθίζεται σε κάποια ουσία πρέπει να αποφύγει εντελώς κάθε χρήση αυτής της ουσίας ή αλλιώς θα ξανακυλήσει σε ολοκληρωτική εξάρτηση στην ουσία. Αυτό ισχύει για το αλκοόλ, την ηρωίνη, τη νικοτίνη και μια ομάδα άλλων ναρκωτικών.

Όσον αφορά στη νικοτίνη, αν ο καπνιστής το κόψει μαχαίρι θα ξεπεράσει τα ισχυρότερα στάδια της ανάκλησης μέσα σε 72 ώρες. Μετά από δύο εβδομάδες η σωματική ανάκληση παύει. Τότε, από τη στιγμή που γίνει κατανοητό ότι οποιαδήποτε ποσότητα νικοτίνης που θα διανεμηθεί με οποιοδήποτε τρόπο θα ενισχύσει την εξάρτησή του, θα έχει όλα τα όπλα που χρειάζεται για να ξεπεράσει την περιστασιακή επιθυμία. Θα πρέπει πάντα να έχει ως βάση για την απόφαση του αν πρέπει ή όχι να καπνίσει ένα τσιγάρο τις πραγματικές του επιλογές. Έχει την επιλογή να μην καπνίσει τίποτα ή να καπνίσει τα πάντα. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο. Με βάση αυτό, η επιλογή του είναι ξεκάθαρη -ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΡΕΤΕ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ!

Joel