ترک کردن سیگار به روش تدریجی؛ من در سمینارهایم نسبتاً مفصل در مورد این روش صحبت می‌کنم. من همیشه به مراجعین می‌گویم که اگر از کسی به‌شدت متنفرند، تشویقش کنند از روش ترک تدریجی استفاده کند. هرروز به او زنگ بزنند و بگویند که هرروز یک نخ کمتر سیگار بکشد؛ یعنی، اگر در حالت عادی در یک روز 40 نخ سیگار می‌کشد، در اولین روز ترک 39 نخ بکشد. روز بعد باید 38 نخ بکشد و روز بعدازآن 37 نخ و الی‌آخر. مراجعین سمینار باید هرروز به این فرد زنگ بزنند تا به او تبریک بگویند و او را تشویق کنند که به این کار ادامه دهد. باید دوباره تأکید کنم که این کار را تنها باید بر روی کسی انجام دهند که واقعاً از او بدشان می‌آید.

می‌دانید، اکثر افراد با این روش موافق هستند. یک نخ کمتر کشیدن در روز به نظر خیلی آسان می‌آید. سی‌ونه نخ برای کسی که در روز دو پاکت سیگار می‌کشد، کاهش زیادی نیست. لم کار این است که او را متقاعد کنید که قصدتان فقط کمک کردن است. در یکی دو هفته اول، تنها جنبه منفی کار این است که وانمود کنید از او خوشتان می‌آید و باید هرروز با او در تماس باشید.

او هم چندان اعتراض نخواهد کرد. وقتی از 40 نخ به 30 نخ برسد، ممکن است کمی غر بزند. البته هنوز تفریحتان شروع نشده است. زمان تسویه‌حساب وقتی فرامی‌رسد که سه هفته از این برنامه گذشته باشد. حالا او حدوداً کمتر از نصف مقدار معمولش سیگار می‌کشد. او تمام مدت علائم ترک را به‌طور ملایم احساس می‌کند.

بعد از یک ماه اجرای این روش شما او را به علائم ترک نسبتاً شدید رسانده‌اید؛ اما مصر باشید. به او زنگ بزنید و بگویید که کارش چقدر عالی است و چقدر به او افتخار می‌کنید. وقتی روزهای 35 تا 39 را می‌گذراند، شما ضربه اساسی را به او زده‌اید. این بیچاره تمام مدت اوج علائم ترک را احساس می‌کند، به‌شدت زجر می‌کشد و هیچ نتیجه‌ای هم از آن نمی‌گیرد.

او از روزی که این برنامه شروع‌شده، یک‌قدم هم به ترک سیگار نزدیک نشده است. او دائم علائم ترک را تجربه می‌کند، نه به این خاطر که روزی یکی دو نخ سیگار می‌کشد، بلکه به این دلیل که خودش را از حدود 35 تا 40 نخ سیگار در روز محروم کرده است.

اگر می‌خواهید کار را یکسره کنید، وقتی مجبورش کردید به صفر نخ برسد، به او بگویید نگران وقتی‌که شرایط سخت می‌شود نباشد و فقط گاهی یکی دو پک به سیگارش بزند. اگر بتوانید او را فریب دهید که این کار را بکند، یک پک از سیگار هر سه روز یک‌بار، می‌تواند او را تا ابد در شرایط علائم ترک نگاه دارد. آیا اشاره کرده‌ام که باید واقعاً از کسی که این کار را روی او انجام می‌دهید متنفر باشید؟

این احتمالاً ظالمانه‌ترین شوخی‌ای است که می‌توانید باکسی انجام دهید. شما شانس ترک کردن او را کم کرده‌اید، باعث شدید بی‌اندازه عذاب بکشد و احتمالاً در نقطه‌ای از این فرایند، او تسلیم خواهد شد و به سیگار کشیدن بازمی‌گردد و به خاطر آنچه در طول ترک تدریجی بر سرش آمده است، چنان از ترک سیگار می‌ترسد که احتمالاً آن‌قدر به سیگار کشیدن ادامه می‌دهد تا او را بکشد. همان‌طور که گفتم، بهتر است واقعاً از این شخص متنفر باشید.

امیدوارم هیچ‌وقت از کسی آن‌قدر بدتان نیاید که این کار را رویش انجام دهید. امیدوارم هیچ‌کس آن‌قدر از خودش بدش نیاید که این کار را با خودش انجام دهد. ترک یکباره ممکن است سخت باشد، اما ترک کردن با این روش تقریباً غیرممکن است. اگر بین کار سخت و کار غیرممکن انتخابی دارید، کار سخت را انتخاب کنید.

شما در انتهای یک فرایند سخت، دستاوردی خواهید داشت؛ اما در انتهای رویکرد غیرممکن، چیزی به‌جز بدبختی وجود نخواهد داشت. یکباره سیگار را کنار بگذارید و پس از 72 ساعت، کارتان آسان خواهد شد. مصرف سیگار را کم کنید و کارتان پس از چند هفته، چند ماه و چند سال، سخت و سخت‌تر خواهد شد.

باید اضافه کنم که این یک شیوه جدید نیست. چندین دهه وجود داشته است. با هر شخص سابقاً سیگاری که به مدت طولانی ترک کرده است صحبت کنید. سعی کنید یک نفر را پیدا کنید که با موفقیت از شیوه کاهشی استفاده کرده باشد و پس از چند هفته یا چند ماه، مصرفش را به صفر رسانده باشد. باید خیلی بگردید تا حتی یک نفر را پیدا کنید که چنین کاری را انجام داده باشد.

از یک زاویه دیگر هم می‌توان نقص این شیوه را مشاهده کرد. به افرادی که زمانی برای چند ماه یا چند سال سیگار را کنار گذاشته بودند و دوباره به آن رو آوردند دقت کنید. یک روز، بعدازاین مدت طولانی دور بودن از سیگار، یک پک به سیگار زده‌اند و حالا دوباره سیگار می‌کشند. اگر یک پک از سیگار، می‌تواند پس از چند سال و چند دهه چنین تأثیری بگذارد، تصور کنید بعد از چند ساعت یا چند روز دور بودن از سیگار چه می‌تواند بکند. این کار، شخص را به نقطه شروع برمی‌گرداند. آنچه یک سیگاری سابق، برای بازنگشتن به سیگار یا تجربه علائم مزمن ترک باید انجام دهد، این است که هرگز پک دیگری نزند!