در حال حاضر، مسئله جدیدی به‌عنوان یکی از خطرات ناشی از مصرف تنباکو در مرکز توجه قرارگرفته است: اثراتی که ممکن است بر سلامت افراد غیر سیگاری گذاشته شود. افراد سیگاری احساس می‌کنند حق دارند هرجا و هرزمان که بخواهند سیگار بکشند. آن‌ها احساس می‌کنند که فقط به خودشان آسیب می‌رسانند؛ اما مدارک روبه افزایشی که عوارض جانبی دود را تهدیدی برای سلامت اطرافیان شخص سیگاری به‌حساب می‌آورند، جنجال جدیدی به پا کرده‌اند.

این را می‌دانیم که کودکانی که با والدین سیگاری بزرگ می‌شوند بیشتر از کودکانی که در خانواده‌های غیرسیگاری رشد می‌کنند به بیماری‌های مزمن ریوی مثل سرماخوردگی، برونشیت و سینه‌پهلو مبتلا می‌شوند. خیلی از مردم نسبت به دود سیگار حساسیت دارند.

واکنش‌ها از سوزش خفیف چشم‌ها و عطسه شروع می‌شود و به واکنش‌های خطرناک‌تر می‌رسد؛ مخصوصاً برای افرادی که به‌نوعی مستعد هستند مثل افرادی که به آسم یا برونشیت مبتلا هستند و یا برای سالمندان. بیمارانی که به آنژین صدری مبتلا هستند و در معرض مونوکسید کربن موجود در دود سیگار قرار می‌گیرند، پیش از آن‌که دچار درد قفسه سینه شوند فعالیت بدنی کمتری می‌توانند انجام دهند

اکنون بعضی مطالعات نشان می‌دهند که دود دست‌دوم ممکن است دومین عامل سرطان ریه در بین افراد غیر سیگاری باشد. درنتیجه، خیلی از افراد و درمجموع جامعه در برابر افراد سیگاری قرار می‌گیرند.

تا حد زیادی، جامعه بایدها و نبایدها را به اعضای خود دیکته می‌کند. درواقع، بخشی از دلیل شروع سیگار کشیدن به دلیل خطرات بالقوه‌ای بود که سلامت جامعه را به دلیل استفاده از تنباکوی جویدنی تهدید می‌کرد.

جویدن تنباکو یک عمل معمول بین مردان در اواخر قرن 19 بود. تف کردن، به دلیل بزاق اضافی ترشح‌شده هنگام جویدن تنباکو، در آن زمان رفتار قابل‌قبولی در نظر گرفته می‌شد. سلف‌دان‌ها در خانه‌ها، محل‌های کار و مکان‌های تجمع عمومی وجود داشتند.

وقتی معلوم شد تف کردن باعث پخش شدن نوعی میکروب می‌شود که ناقل سل است، مقبولیت اجتماعی تف کردن در مکان‌های عمومی مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت.

تف کردن به‌زودی یک رفتار ضداجتماعی در نظر گرفته شد و استفاده‌کنندگان سابق تنباکو جویدن آن را به‌طور داوطلبانه متوقف کردند. تقریباً در همین زمان، اولین دستگاه‌های تولید انبوه سیگار معرفی شدند. خیلی از مصرف‌کنندگان تنباکو این روش جدید رساندن نیکوتین به بدن را که نیازی به تف کردن نداشت و به نظر بی‌ضرر می‌رسید، با آغوش باز پذیرفتند.

درحالی‌که سل و بیماری‌های عفونی دیگر به‌اندازه سابق تهدیدی جدی برای سلامتی محسوب نمی‌شوند، بیماری‌های فلج‌کننده‌ای مانند بیماری قلبی و انواع سرطان اکنون باعث نگرانی شده‌اند. به دلیل امکان افزایش این بیماری‌ها براثر سیگار کشیدن بین افراد غیر سیگاری، جامعه نسبت به سیگار کشیدن پذیرش کمتری نشان می‌دهد.

احتمالاً به نقطه‌ای خواهیم رسید که ننگ دانستن سیگار مشابه احساس جامعه نسبت به تف کردن در مکان عمومی بشود. اگر مهمانی در خانه شما دائماً در زیرسیگاری تف کند، احتمالاً او را از خانه بیرون خواهید انداخت.

افراد سیگاری با برخورد مشابهی از طرف خانواده، دوستان، کارفرمایان و هر شخص دیگری که با آن‌ها ارتباط دارند مواجه می‌شوند. آن‌ها تا زمانی که سیگار، سیگار برگ، یا پیپ روشن همراهشان باشد مقبول جامعه نخواهند بود.

اگر نمی‌خواهید به خاطر ادامه دادن به یک اعتیاد کثیف و پست وجهه عمومی‌تان خراب شود، سیگار نکشید. شما آزاد خواهید بود که هر جا خواستید، در هر زمان که خواستید بروید، بدون این‌که نگران باشید که آیا سیگار دارید و یا اجازه دارید آن را بکشید. زندگی پس از رها شدن از این اعتیاد منزجرکننده بسیار آسان‌تر خواهد شد. از سیگار آزاد بمانید؛ هرگز پک دیگری نزنید!