"او فقط سیگار می‌کشد، مواد که مصرف نمی‌کند." خیلی از والدین امروزی احساس می‌کنند که این، حرف آن‌ها هم هست؛ اما والدینی که با این باور احساس ایمنی و آرامش می‌کنند، بعضی از نقص‌های واضح و بعضی از نقص‌های نه‌چندان واضح را در درکشان در مورد سیگار و در کل مصرف مواد نادیده می‌گیرند.

در سال 1989، گزارش جراح کل ایالات‌متحده فقط بر یک موضوع متمرکز شد، آن‌هم شناخته شدن سیگار کشیدن به‌مثابه یک اعتیاد بود. انتشار این گزارش نقطه عطفی بود که دو حقیقت را در مورد ویژگی‌های اعتیادآور نیکوتین آشکار می‌کرد. اولین و مهم‌ترین آن این است که نیکوتین ماده شیمیایی اعتیادآوری است که شخص را مجبور می‌کند سیگار بکشد. رفتاری که بیش از هر اعتیاد دیگری، ازجمله الکلیسم باعث مرگ‌ومیر می‌شود. این تائید دوباره مفهومی بود که خیلی از مردم از قبل می‌دانستند. پس این احساس که سیگار کشیدن به بدی مصرف مواد دیگر نیست ازنظر منطقی درست نیست. نوجوانان درواقع ماده بسیار اعتیادآوری را مصرف می‌کنند. هرچند ازنظر این‌که در اثر مصرف این ماده، با قانون به مشکل برنمی‌خورند تا حدودی حقیقت دارد.

بااین‌وجود، یافته دوم این گزارش، هر نوع آرامشی را از والدین خواهد گرفت. آن‌ها فکر می‌کنند کودکانشان ماده‌ای غیرقانونی مصرف نمی‌کند. یافته‌های گزارش به شرح ذیل است:

افرادی که مواد اعتیادآور مصرف می‌کنند اغلب سیگار هم می‌کشند و مصرف سیگار پیش از مصرف مواد شروع می‌شود. همچنین، سیگار کشیدن می‌تواند مقدمه مصرف مواد غیرمجاز هم باشد. برآورد خانه ملی در مورد سوءمصرف مواد (1985) خبر از افزایش 32 برابری مصرف کوکائین در افراد 12 تا 17 ساله‌ای داده است که هرروز سیگار می‌کشند. از آن چشمگیرتر، افزایش 113 برابری در مصرف ماری‌جوانا بود.

کندل پی برد که تمام افرادی که مواد غیرمجاز مثل ماری‌جوانا و کوکائین مصرف کرده‌اند، پیش از آن مواد مجازی مثل سیگار را امتحان کرده بودند.

"با این‌که در بعضی مصرف الکل پیش از مصرف سیگار اتفاق می‌افتد، مصرف تنباکو و نه الکل است که می‌تواند پیش‌بینی کننده مصرف مواد غیرمجاز باشد."

دکتر گینزل از دانشگاه آرکانزاس در توضیح "نقش محوری تنباکو در فرایند اعتیاد" می‌گوید:

"وقتی به نقش تنباکو به‌عنوان دروازه مصرف سایر مواد اعتیادآور نگاه می‌کنیم، نباید فراموش کنیم که سیگار کشیدن باعث مرگ افراد بیشتری از مجموع قربانی‌های تمام مواد مخدر و الکل باهم شده است. عدم درک عموم از عمق عوارض تنباکو مایه تأسف است؛ اما عدم درک و عدم اقدام مناسب از طرف افرادی که تظاهر می‌کنند مسئولیت مشکل مواد را در جامعه به عهده دارند غیرقابل‌تحمل و نابخشودنی است."

نمی‌توان از اهمیت این اظهارات فرار کرد. برچسب تائید زدن به سیگار به‌عنوان جایگزین قابل قبولی برای مصرف مواد می‌تواند به امتحان کردن مواد دیگر و درنهایت اعتیاد به موادی منجر شود که والدین در ابتدا از آن بیش از سیگار وحشت داشتند. برای جلوگیری از مصرف سیگار در سنین پایین، باید تلاشی اساسی از سوی والدین و جامعه آموزشی در سطح وسیع صورت بگیرد تا عوارض بلندمدت سیگار کشیدن کاهش پیدا کند. به‌علاوه، در این صورت است که خطرات مصرف مواد غیرقانونی به حداقل می‌رسد. اگر بچه‌ها یا نوه‌های شما در سن مدرسه هستند، یا خودتان یکی از معلمان هستید، لطفاً مدرسه را تشویق به برگزاری برنامه‌های پیش‌گیری از مصرف سیگار کنید.

اگر بچه‌هایتان می‌دانند که سیگار می‌کشید یا قبلاً سیگار می‌کشیده‌اید، هرگز نباید بین سیگار کشیدن و دیگر مواد اعتیادآور فرق بگذارید. همچنین نباید توجیهی مثل قانونی بودن سیگار را برای مصرف آن مطرح کنید. بچه‌ها دورویی شما در مورد این‌که سیگار برای شما اشکالی ندارد ولی آن‌ها نباید بکشند متوجه می‌شوند و از آن تأثیر می‌پذیرند. به‌جای آن، حقیقت را در مورد عدم درک و نادانی خودتان که باعث شد در ابتدا سیگار کشیدن را تجربه کنید و دچار اعتیاد شوید تعریف کنید. اعتیادی که شما به هر ترتیبی می‌خواهید از آن آزاد شوید و در طول باقی عمرتان از آن دور بمانید. نیکوتین ماده اعتیادآوری است که کنترل زندگی‌تان را به دست می‌گیرد و اگر به آن اجازه دهید شما را می‌کشد.

سعی کنید این مفهوم را که وابسته شدن به مواد اعتیادآور بسیار راحت است به کودکانتان منتقل کنید. این ماده ممکن است سیگار، الکل، هروئین، یا کراک باشد. به خاطر خودتان و همچنین به خاطر بچه‌هایتان از خودتان الگوی مثبتی بسازید و به خاطر داشته باشید که هرگز پک دیگری نزنید!