"من سیگار می‌کشم چون دوست دارم"
تقریباً از هرکسی که در حال حاضر سیگار می کشد بپرسید چرا به این عمل خطرناک ادامه می دهد. معمولاً او جواب می دهد: "چون دوست دارم". با اینکه ممکن است این جواب در نهایت صداقت باشد، این ادعا هم برای شنونده و هم برای کسی که سیگار می کشد گمراه کننده است. او به خاطر لذت سیگار نمی کشد، بلکه از سیگار نکشیدن لذت نمی برد.
نیکوتین یک ماده به شدت اعتیاد آور است. کسی که سیگار می کشد در یک مبارزه مداوم است تا مقدار مشخصی نیکوتین را در جریان خونش-سطح نیکوتین در سرم-حفظ کند. وقتی نیکوتین موجود در خون، از حداقل خود پایین تر بیاید، شخص علائم ترک را احساس می کند.
او دچار تنش، زودرنجی و اضطراب می شود و در بعضی موارد حتی علائم جسمی ترک را نیز نشان خواهد داد. او از احساس کردن این علائم لذت نمی برد. تنها چیزی که باعث رفع این علائم حاد می شود کشیدن یک نخ سیگار است. سپس کمبود نیکوتین جبران می شود و درنتیجه، شخص احساس بهتری خواهد داشت. او از سیگار کشیدن لذت برده است!
در ضمن او باید مراقب باشد مقدار نیکوتین از سقف تحملش نسبت به نیکوتین نیز بالاتر نرود. در غیر این صورت به درجات مختلفی مسمومیت با نیکوتین را تجربه می کند. خیلی از افراد احساس کردن چنین شرایطی را تأیید می کنند. این شرایط معمولاً بعد از مهمانی ها یا موقعیت های به‌شدت اضطراب‌آور احساس می شود. فرد در این شرایط از حد مصرف معمول خودش فراتر رفته است و احساس ناخوشی، تهوع و سرگیجه می کند و درکل حال رقت‌باری دارد.
یک سیگاری موفق مثل یک بندباز ماهر است. شخص سیگاری باید مدام بین این دو وضعیت دردناک افراط و تفریط که در آن ها نیکوتین موجود در بدنش بسیار کم یا بسیار زیاد است تعادل ایجاد کند. ترسی که در اوایل دوران ترک به وجود می آید این است که باقی زندگی‌اش به اندازه چند روز اول ترک وحشتناک باشد.
آنچه کسی که سیگار را کنار بگذارد خواهد فهمید این است که در مدت کوتاهی، علائم جسمی شروع به کم شدن می کنند. وسوسه سیگار کشیدن، ابتدا ازنظر شدت و سپس ازنظر مدت کاهش خواهد یافت. فاصله بین زمان هایی که شخص احساس وسوسه می‌کند افزایش می یابد. این وسوسه ها درنهایت چنان در فواصل زمانی طولانی اتفاق می افتند که سیگاری سابق به‌ندرت می خواهد که سیگار بکشد، اگر که هرگز چنین چیزی را بخواهد. کسانی که به سیگار کشیدن ادامه می‌دهند در یک مبارزه دائمی برای نگاه داشتن میزان نیکوتین خونشان در حالت تعادل خواهند بود.
این مبارزه در عین حال شامل هزینه سنگین خرید پاکت های سیگاری که یکی پس از دیگری کشیده می شوند نیز هست. علاوه بر نیکوتین که خودش سمی است، بیش از 4000 نوع ماده شیمیایی که تشکیل دهنده قطران و گاز های سمی که از سوختن تنباکو به وجود می آیند، به بدن شخص سیگاری حمله می کنند. این مواد شیمیایی هرکدام به‌تنهایی مرگبار هستند و مجموع آن ها باهم مرگبارتر نیز خواهد شد.
پس این بار که به فکر افتادید که زمانی چقدر از سیگار کشیدن لذت می بردید، بنشینید و در مورد اینکه چرا نسبت به این محصول خطرناک، چنین احساسی داشتید نگاهی جدی و عینی بیندازید. تمام فواید سیگار نکشیدن را در نظر بگیرید. احتمالاً به این نتیجه می رسید که از نظر جسمی و روانی احساس بهتری نسبت به تمام دورانی که سیگار می کشیدید دارید. تمام این موارد را در نظر بگیرید و هرگز پک دیگری نزنید!
